اسلام در کره ی جنوبی
نویسنده : محمد زریق / ترجمه: عبدالخالق احسان
در نیمه ی شرقی کرهء زمین و مشخصا در شهر های کره ی جنوبی، وقت شنیدن صدای اذان و عبارت ( السلام علیکم) موقع ملاقات، انسان مسلمان غافلگیر می شود؛ بله چون از کرهء جنوبی صحبت می کنیم نه یکی از کشور های عربی!
در کشوری که نیمه شهروندانش اصلا به هیچ دینی باور ندارند، می بینی که تعداد مسلمانان درین کشور افزایش یافته و تنها در سئول پایتخت کرهء جنوبی حدود ۱۵۰۰۰۰ مسلمان زندگی می کنند که بیشتر شان از شهروندان اصلی کره می باشند. در سال ۱۹۷۶م اولین مسجد در مرکز پایتخت افتتاح گردید و در منطقه اتایوان سئول غذا های حلال و کالاهای اسلامی به فروش می رسد. مسجد مرکزی سئول یکی از پانزده مسجد بزرگ شهر های کره می باشد، علاوه بر مساجد، اتاق های مخصوص نماز در میدان های هوایی، دانشگاه ها و مراکز بزرگ تجارتی فراوان وجود دارد.
مسلمان کره ای بودن به این معنی است که به تمدن و فرهنگ کره ای متمسک بوده و هم چنان به شعایر و آداب اسلامی آراسته باشند؛ مسلمان کره ای همانند مسلمانان کشورهای عربی نیست؛ مگر در اجرای شعایر و آداب اسلامی، چون فرهنگ ها و تمدن ها متفاوت اند.
تاریخ اسلام در کرهء جنوبی بر می گردد به نیمه قرن هفتم، آنگاه که تجارت بین عرب ها و کشور چین در اوج پیشرفت قرار داشت و این ارتباط فرهنگی و تجارتی به کرهء جنوبی نیز سرایت نمود، و در قرن نهم برخی تاجران عرب و فارس در کرهءجنوبی اقامت دایمی برای شان انتخاب کرده و برخی شهر ها را تأسیس نمودند که آراسته به هنر معماری اسلامی می باشد، به مرور زمان مسلمانان با ملت کره یکجا شده و با ازدواج بین شان، اسلام در کره تثبیت گردیده و دو فرهنگ با هم همگام شدند. در قرن پانزدهم عملیه تجارت بیشتر شده و در نتیجه آن قبیله ( هوی ) که قبیله مسلمان چینایی است، به کره ی جنوبی انتقال گردیدند.
در زمان حکومت کوریو، مغول ها با همکاری سلسله خاندان یوان توانستند ساحه فرمانروایی اش را گسترش دهد و علاوه بر شمال چین، خیتان، جورشین؛ منطقه کره ی جنوبی را نیز به تصرف خود درآورد، در آن زمان خانواده های جاپانی، عربی، ویتنامی، یوغوری، منشوری و چینایی به کره ی جنوبی مهاجرت نمودند. در قرن بیستم و در جریان جنگ کره ، ترکیه به درخواست ملل متحد تعدادی از سربازان و افسران خود را به کره فرستاد و درین نبرد، ترک ها نقش فعالی در کمک های انسانی و آموزشی و سهم فعالی در توسعه فرهنگی داشتند. بعد از پایان جنگ، برخی از نیروهای ترکی به حیث نیروی حافظ صلح در کره باقی ماندند. در سال ۱۹۵۵م اولین مسجد در کره ی جنوبی اعمار گردید و در سال ۱۹۶۲م حکومت مالیزی مصارف اعمار مسجد بزرگ سیول را پرداخت که در سال ۱۹۷۶م افتتاح گردید. امروزه در بسیاری از شهر های کره ی جنوبی مسجد وجود دارد، مثل: بوسان، انیانگ، جیونگ جی، جوان جو، جیون جو، دای جو و کای سونگ.
اقتصاد شرق میانه و جهان عرب نقش بارزی در حرکت اموال تجارتی در کره ی جنوبی داشته و کره ی جنوبی نقش سازنده ای در بنای برج خلیفه و استیشن نیروگاه هسته ای امارات متحده عربی و استیشن های تولید نیرو در مملکت عربی سعودی داشتند. کره می خواهد مکاتب حکومتی اسلامی مخصوص اطفال مسلمانان تأسیس نماید، هم چنان پلان دارد که مرکزی فرهنگی اسلامی و دانشگاه اسلامی را نیز تأسیس نماید، در سال ۱۹۹۰م مدرسه سلطان بن عبدالعزیز به منظور آموزش زبان عربی و فرهنگ اسلامی در کره ی جنوبی تأسیس گردید، قابل یاد آوری است که وزارت خارجه کره از سال ۲۰۰۴ هر سال در رمضان سفره افطار رمضانی برای مسلمانان پهن می کند.
بسیاری از زنان کره ایی لباس دراز و کلان می پوشند که لباس مخصوص و عنعنوی کره است، لذا با پوشیدن لباس فرقی بین زنان مسلمان و غیر مسلمان دیده نمی شود؛ چون مسلمانان معتقد اند که لباس عنعنوی کره با شریعت اسلامی تناقض ندارد؛ چون کلان بوده و بدن را می پوشاند.
مسلمانان کره ای امروزه می خواهند چهرهی واقعی اسلام را به نمایش بگذارند و اتهامات ناروایی را که رسانه های مغرض به اسلام نسبت می دهند، از چهره اسلام پاک نمایند و ثابت کنند که اسلام دین کشتار و جنایت و انجام جرایم نیست، هنرمند کره یی (منی هیونمن بای) توانست با هنر و نقاشی بین دین اسلام و تمدن کره تقارب و تجانسی را به نمایش بگذارد؛ چون که هنر یکی از وسایلی است که بیشترین تأثیر را بر ملت کره دارد و به خصوص این که چهره جدید و واقعی اسلام آشکار گردد و این که کره یی مسلمان و غیر مسلمان در کنار هم می توانند با امن و امان زندگی نمایند.
لباس مخصوص و عنعنوی کره با لباس اسلامی تفاوت چندانی ندارد؛ چون تمام بدن را می پوشاند، این یکی از نقاط اتفاق بین فرهنگ اسلامی و فرهنگ کره یی است. چون اسلام در کره دین غریب و اقلیت می باشد، بسیاری از مسلمانان تلاش می کنند تا با استفاده از وسایل ارتباط جمعی و به خصوص انستاگرام، دین اسلام را به صورت واقعی و همگام با زمان معرفی نمایند و اذهان را با هم نزدیک سازند.
اسلام در احتکار و گرو یک کشور و یک نژاد نیست، هماهنگی و نزدیکی ایجابی بین تمدن ها و فرهنگ ها می تواند، تناقضات را به فرصت گفتگو و همگامی و ارتقای باهمی تبدیل نماید، این سیاست باز و همگامی کره توانسته تعداد مسلمانان گردشگر به کره را به ۱٫۲ میلیون مسلمان در سال ۲۰۱۷ برساند، امکان دارد که در سال های آینده این تعداد افزایش یابد.